Z przyjemnością przyjąłem zaproszenie Dziekana Wydziału Elektroniki Pana prof. dr hab. inż. Ryszarda Szpleta do napisania moich wspomnień związanych z historią Wydziału Elektroniki. Moje spotkanie z Wydziałem jest trochę nietypowe. W 1964 r. jako student Politechniki Warszawskiej odbywałem w ramach studium wojskowego cotygodniowe szkolenie wojskowe.
To specjalistyczne szkolenie odbywało się właśnie na wydziale Elektroradiotechnicznym w Katedrze nr IV, która to katedra zajmowała się szeroko rozumianą radiolokacją. Dowódcą mojego plutonu był mjr. mgr inż. Aleksander Łaski, a dowódcą kompani ppłk Jan Kuklik. Jako studenci Politechniki z wielką ciekawością zwiedzaliśmy laboratoria w których opracowywano pierwsze lasery w Polsce. Po skończeniu Politechniki w 1968 r. rozpocząłem pracę w ZZEAP „Elpo” który to zakład produkował elektroniczną aparaturę kontrolno-pomiarową. W czerwcu 1969 r. zostałem powołany do zawodowej służby wojskowej i skierowany do Wojskowej Akademii Technicznej na Wydział Elektroradiotechniczny. Komendantem Wojskowej Akademii Technicznej był wówczas gen. bryg. prof. dr hab. inż. Sylwester Kaliski wybity naukowiec o światowej renomie a komendantem Wydziału płk doc. dr inż. Włodzimierz Dulewicz. Ja trafiłem do Instytutu nr II. Instytutem tym kierował płk doc. dr inż. Bolesław Lenart. Moim bezpośrednim przełożonym w Zakładzie Miernictwa Elektrycznego był ppłk mgr inż. Apolinary Kędzierski. W roku 1970 zostałem przeniesiony do nowo powołanego Zakładu Bioniki i Elektroniki Medycznej. Zakładem tym kierował płk dr inż. Mieczysław Fidos. Komendantem Wydziału został płk doc. dr inż. Kazimierz Dzięciołowski który dał się poznać jako człowiek o szerokich horyzontach, współtwórca pierwszego lasera w Polsce oraz inicjator prac związanych z termografią. W roku 1971 została zmieniona nazwa Wydziału Elektroradiotechnicznego na Wydział Elektroniki (WEL). W roku 1976 Zakład Bioniki i Elektroniki Medycznej został włączony do nieetatowego Instytutu Układów Mikrofalowych i Laserowych.
Po przejściu na emeryturę płk. dr. inż. Mieczysława Fidosa kierownikiem Zakładu został kpt. mgr inż. Ryszard Kulewski. Pod jego kierownictwem na zlecenie MON opracowaliśmy „Bezprzewodowy system sterowania środkami pozoracji pola walki”. W skład zakładu oprócz kierownika i mojej osoby wchodzili mgr inż. Tadeusz Dzieniszewski, por. mgr inż. Tadeusz Rosiak, mgr inż. Juliusz Kucharz. System został wdrożony do produkcji i wprowadzony na wyposażenie Wojska Polskiego. Za to opracowanie uzyskaliśmy w 1977 r. nagrodę Rektora WAT a w roku 1978 nagrodę II stopnia Ministra Obrony Narodowej w dziedzinie nauki i postępu techniczno-organizacyjnego. Podkreślić należy, iż za to opracowanie uzyskaliśmy cztery patenty. W wyniku kolejnych reorganizacji w 1981 r. zostałem przeniesiony do Instytutu Układów Elektronicznych którym kierował płk doc. dr inż. Norbert Andrzejewski. Moim bezpośrednim przełożonym został płk prof. dr hab. inż. Władysław Kołosowski, który kierował zespołem techniki antenowej. Profesor był człowiekiem o wielkiej wiedzy i wielkiego serca. W skład tego zespołu wchodzili płk dr inż. Aleksander Gliwiński, kpt. dr inż. Czesław Więcek, oraz mjr dr inż. Aleksander Charytoniuk. W tym zespole włączyłem się w wir działalności dydaktycznej i naukowo-badawczej w obszarze techniki antenowej. Tutaj także nastąpił start mojego rozwoju naukowego. Dzięki pomocy i inspiracji płk. prof. dr hab. inż. Władysława Kołosowskiego oraz Komendanta WEL płk dr hab. inż. Bogusława Smólskiego, mogłem realizować swoje aspiracje naukowe, uzyskując kolejno stopień doktora, a następnie doktora habilitowanego nauk technicznych. Tak jak w swoich wspomnieniach napisanych z okazji jubileuszu 60-lecia wydziału przez płk dr hab. inż. Grzegorza Różańskiego w ramach restrukturyzacji szkolnictwa wojskowego po 33 latach przeniesiony zostałem wraz z kolegami z dniem 31 sierpnia 2002 r. do rezerwy.
Ale już od 1 października 2002 r. zostałem zatrudniony jako pracownik cywilny na stanowisku profesora WAT. W roku 2003 wprowadzono w życie reformę systemu edukacji narodowej, oraz została uchwalona przez Sejm nowa ustawa o WAT. Wszystkie osoby funkcyjne w Akademii i na wydziałach poddane zostały procedurom wyborów i opiniowania przez społeczność uczelnianą. W wyniku przeprowadzonych wyborów Dziekanem został wybrany dr hab. inż. Grzegorz Różański, który zaproponował mi stanowisko prodziekana wydziału do spraw naukowych. Była to kadencja dwuletnia. W 2004 r. dzięki mojemu wysiłkowi i dużemu zaangażowaniu utworzono w Wydziale Laboratorium Kompatybilności Elektromagnetycznej. Zostało umiejscowione w specjalnie wybudowanym budynku, wyposażonym m.in. w komorę bezechową. Jest to jeden z najnowocześniejszych tego typu obiektów w Polsce. Fundusze na jego budowę pozyskano ze środków MON oraz MNiSW. W 2005 roku odbyły się wybory na pierwszą kadencję wybieralnych władz Wydziału, zostałem ponownie wybrany na funkcję prodziekana ds. naukowych, a prodziekanem ds. kształcenia wybrany został dr inż. Stanisława Konatowski.
Nie była to kadencja łatwa gdyż w 2007 r. Wojskowa Akademia Techniczna, a wraz z nią Wydział, przeżywały kolejną próbę likwidacji Uczelni, polegającą tym razem na próbie włączenia jej w struktury Akademii Obrony Narodowej.
W tym czasie środowisko akademickie Wojskowej Akademii Technicznej wykazało się dużym zaangażowaniem w jej obronie. Zorganizowana została fala protestów, w których brali udział zarówno nauczyciele i pracownicy, jak również studenci. Zdarzenia te miały znaczący wpływ na pracę Wydziału, zarówno naukową jak i dydaktyczną.
W 2008 roku odbyły się kolejne wybory władz Wydziału. Zostałem wybrany na dziekana, prodziekanami zostali wybrani odpowiednio: ds. naukowych – dr hab. inż. Roman Kubacki, ds. kształcenia – dr inż. Stanisław Konatowski, zastępcą dziekana został płk dr inż. Zdzisław Chudy. Dyrektorem Instytutu Systemów Elektronicznych został dr hab. inż. Tadeusz Dąbrowski, Instytutu Radioelektroniki – prof. dr hab. inż. Adam Kawalec, a Instytutu Telekomunikacji – prof. dr hab. inż. Piotr Gajewski, Kierownikiem Laboratorium Kompatybilności Elektromagnetycznej – dr inż. Leszek Nowosielski.
W sprawach administracyjnych wspierali mnie kierownik dziekanatu mgr inż. Zdzisław Bogacz i kierownik administracyjny mgr inż. Grzegorz Sundman.
Należy podkreślić, że w tym okresie Wydział Elektroniki stanął przed kolejnym wyzwaniami wynikającymi ze zmniejszenia przychodów, w tym dotacji MON i MNiSW, dotacji na realizację zadań naukowych statutowych (PBS, PBW) oraz wpływów z tytułu realizacji prac naukowo-badawczych umownych i dydaktyki komercyjnej. Drugą sprawą było poprawienie uzyskanej ostatnio III kategorii w ocenie MNiSzW. Takie warunki wstępne wymusiły zmianę podejścia do kierowania Wydziałem.
Opracowane zostały założenia do modelu studiów trójstopniowych na kierunku elektronika i telekomunikacja zgodnie z dokumentami procesu bolońskiego oraz opracowane plany i programy studiów z uwzględnieniem nowych standardów kształcenia.
Zastępca dziekana płk dr inż. Zdzisław Chudy melduje Rektorowi-Komendantowi WAT gen. bryg. prof. dr. hab. inż. Zygmuntowi Mierczykowi w obecności dziekana prof. dr hab. inż. Mariana Wnuka gotowość Wydziału Elektroniki do inauguracji 2008/2009
W roku 2009 przeprowadzono po raz pierwszy z wynikiem pozytywnym akredytację Wydziału przez Państwową Komisję Akredytacyjną. Akredytację uzyskaliśmy w tym samym roku. Idąc za ciosem przygotowano dokumenty do zgłoszenia akredytacji przez KAUT. Akredytację KAUT uzyskaliśmy w roku 2011.
To osiągnięcie byłoby niemożliwe, gdyby nie wielkie zaangażowanie całego personelu Wydziału Elektroniki. Kolejnym sukcesem w tym roku było uzyskanie kategorii A w ocenie komisji akredytacyjnej MNiSzW (jak wcześniej wspomniałem mieliśmy kategorię III). Udokumentowana wiedza i potencjał intelektualny spowodowały, że zaczęło się pojawiać coraz więcej ofert współpracy i zamówień na prace ze strony zarówno przemysłu, jak i agend rządowych. Zespołom Wydziału powierza się w tym okresie koordynację programów badawczych, w realizacji których uczestniczą dziesiątki krajowych jednostek naukowo-badawczych doświadczalno-rozwojowych.
Instytutu Radiolokacji wdraża m.in. unikatowe metody obróbki sygnałów radiolokacyjnych i ich algorytmizację, również opracowuje urządzenia rozpoznania i przeciwdziałania radioelektronicznego we współpracy z przemysłem krajowym. W Instytucie prowadzone są prace nad nowymi, szerokopasmowymi systemami odbiorczymi na pasma mikrofalowe.
Zespoły Instytutu Systemów Telekomunikacyjnych pracują nad realizacją szeregu projektów dla Europejskiej Agencji Obrony (EDA) opracowują i wdrażają do wojsk systemy rozpoznania i zakłócania radioelektronicznego, a także opracowują inteligentny system dla globalnego monitoringu detekcji i identyfikacji zagrożeń. To w tym Instytucie powstają liczniki czasu o pikosekundowej rozdzielczości oraz metody zabezpieczeń systemów teleinformatycznych służb państwowych przed impulsami wysokoenergetycznymi HPM.
Rektor Politechniki Gdańskiej prof. dr hab. inż. Henryk Krawczyk i przewodniczący KAUT prof. dr hab. inż. Bohdan Macukow wręczają Dziekanowi Wydziału Elektroniki prof. dr hab. inż. Marianowi Wnukowi certyfikat akredytacji
Z kolei zespoły Instytutu Systemów Elektronicznych zajmują się zaawansowanymi systemami metrologicznymi, oraz modelowaniem przetworników pomiarowych wielkości fizycznych i metody analizy danych eksperymentalnych.
Rozwija się współpraca z wieloma ośrodkami i zespołami zarówno krajowymi jak i zagranicznymi, coraz częściej zespoły Wydziału odgrywają rolę wiodącą w wieloletnich programach badawczych. Celem poszerzenia oferty dydaktycznej w roku 2010 na WEL we współpracy z Wydziałem Mechanicznym uruchomiono nowy kierunek studiów energetyka.
W okresie tej kadencji oprócz codziennych spraw mieliśmy jeszcze dwie ważne uroczystości – jubileusz 60-lecia Wydziału Elektroniki oraz uroczystość nadania doktora honoris causa prof. dr hab. inż. Józefowi Modelskiemu z Politechniki Warszawskiej.
Obchody jubileuszu powiązane były z inauguracją roku akademickiego 2011. Z tej okazji ustanowiony został medal „Za zasługi dla Wydziału Elektroniki” i powołana została kapituła tego medalu. Dodatkowo opracowany został okolicznościowy ryngraf który wręczany był gościom honorowym i długoletnim pracownikom Wydziału.
Postaraliśmy się również o uhonorowanie zasłużonych dla Wydziału byłych pracowników. Takim pracownikiem był wieloletni dziekan Wydziału i późniejszy prorektor WAT do spraw naukowych płk prof. dr inż. Kazimierz Dzięciołowski. Wybitny uczony, a nade wszystko wspaniały, mądry i niezwykle otwarty na ludzi człowiek. Jego imieniem po uzyskaniu zgody Rady Wydziału i Senatu Akademii została nazwana aula 315/100.
Uroczystość nadania doktora honoris causa prof. dr. hab. inż. Józefowi Modelskiemu: od lewej gen. bryg prof. dr hab. inż. Bogusław Smólski, prof. dr hab. inż. Józef Modelski, prof. dr hab. inż. Marian Wnuk, Rektor-Komendant WAT gen. bryg prof. dr hab. inż. Zygmunt Mierczyk
W uznaniu wysokiej pozycji w świecie nauki, w roku 2012 Wydziałowi powierzono organizację międzynarodowej 19th International Conference on Microwaves, Radar & Wireless Communications (MIKON 2012). W konferencji tej uczestniczyli przedstawiciele 35 państw.
W 2012 roku odbyły się kolejne wybory władz Wydziału. Zostałem powtórnie wybrany dziekanem, prodziekanami zostali wybrani odpowiednio: ds. naukowych – dr hab. Andrzej Dobrowolski, ds. kształcenia – dr inż. Krzysztof Kwiatos, zastępcą dziekana został płk dr inż. Zdzisław Chudy. Dyrektorem Instytutu Systemów Elektronicznych został dr hab. inż. Tadeusz Dąbrowski, Instytutu Radioelektroniki – płk dr hab. inż. Piotr Kaniewski, a Instytutu Telekomunikacji – dr hab. inż. Jerzy Łopatka, kierownikiem Laboratorium Kompatybilności Elektromagnetycznej – dr inż. Leszek Nowosielski.
W sprawach administracyjnych wspierali mnie kierownik dziekanatu mgr inż. Zdzisław Bogacz i kierownik administracyjny mgr inż. Andrzej Wiśniewski.
Uroczystość nadania sali 2/45 imienia prof. dr hab. inż. Władysława Kołosowskiego
Od roku akademickiego 2012/13 w odpowiedzi na postulaty studentów uruchomiona została nowa specjalność dla studentów cywilnych systemy cyfrowe. W tej kadencji zostały podpisane liczne porozumienia o współpracy zarówno z przemysłem jak i innymi uczelniami. Wydział Elektroniki utrzymywał ścisłe kontakty ze środowiskiem uczelni cywilnych, a dziekan wraz z prodziekanami wydziału aktywnie uczestniczył w corocznych, merytorycznych spotkaniach wydziałów elektrycznych, elektroniki, telekomunikacji, informatyki, oraz energetyki. Na wydziale były organizowane narady merytorycznych Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji Polskiej Akademii Nauk i jego sekcji, paneli dyskusyjnych dla agend NATO oraz współpraca z różnymi stowarzyszeniami, jak np. Stowarzyszenie Elektryków Polskich (SEP), Polski Oddział Armed Forces Communications and Electronics Association (AFCA), które wspierały nasz studencki ruch naukowy w ramach corocznie organizowanych konferencji o zasięgu krajowymi międzynarodowym. Nie zapominaliśmy również o naszych pracownikach i absolwentach. Zorganizowano wiele różnych spotkań kierownictwa wydziału z absolwentami zarówno tymi najmłodszymi z początku dwudziestego pierwszego wieku, jak i seniorami z lat 50., które miały na celu także prezentacje dokonań naszego Wydziału w kolejnych latach. Wszystko powyższe świadczy o znaczeniu i roli Wydziału Elektroniki zarówno w Siłach Zbrojnych, jak i w krajowym środowisku edukacyjnym i naukowo-badawczym w okresie jego 70 lat działalności. Kontynuowaliśmy również honorowanie naszych pracowników. W roku 2014 sala 2/45 otrzymała imię prof. dr hab. inż. Władysława Kołosowskiego, teoretyka pola elektromagnetycznego, anten i propagacji fal oraz radiolokacji, nauczyciela akademickiego wielkiego formatu, któremu wielu pracowników zawdzięcza rozwój naukowy.
W tym okresie intensywnie rozwijała się międzynarodowa wymiana studentów w ramach programu ERAZMUS. Powoli uzyskiwaliśmy stabilność finansową. Pozwoliło to na przeprowadzenie remontu i dostosowanie do nowoczesnych wymagań sal wykładowych w budynku 75. Po tym remoncie każdy z nauczycieli chce prowadzić zajęcia w tych salach. Niestety nie udało się utrzymać kategorii A i spadliśmy do kategorii B. Wynikało to ze zbyt późnego ogłoszenia zasad punktacji, z dużego obciążenia dydaktycznego przekraczającego w skali wydziału 150%, oraz statutu WAT który ograniczał przenoszenie nie publikujących nauczycieli naukowo-badawczych na etaty dydaktyczne. Ponadto nie uwzględnione zostały prace realizowane na rzecz MON. Osobistą satysfakcję mam z faktu, że obejmując w roku 2008 funkcję dziekana w skład Rady WEL wchodziło 21 samodzielnych pracowników naukowych, a roku 2016, przy przekazywaniu obowiązków dziekana było ich już 28. Zapewniło to stabilne warunki uprawnień Rady do nadawania stopni i tyłów naukowych. Niestety w tym czasie z jej szeregów odeszło, z różnych powodów, 10 samodzielnych pracowników naukowych.
Na zakończenie chciałbym serdecznie podziękować całemu zespołowi pracowników za pełne zaangażowanie w realizację zadań i troskę o wysoką pozycję Wydziału Elektroniki, a moim poprzednikom za cenne uwagi i pomoc w trudach kierowania Wydziałem. To dzięki Wam Wydział Elektronik utrzymuje wysoką pozycję zarówno w Siłach Zbrojnych jaki i w świecie nauki w okresie 70 lat działalności.
Marian Wnuk